Allereerst wil ik zeggen dat ik enorm trots op mezelf ben, misschien gek om te zeggen maar ik doe het lekker toch. Voor de mensen die mij al wat langer volgen weten vast wel waar ik op doel. Ik heb namelijk last van straatvrees en ik ‘kan’ eigenlijk niet eens naar de AH 50 meter verder op. Ik ben dus super trots op mezelf want ik ben gewoon samen met mijn vriend met de auto naar Italie gereden. Een hele grote challenge, but i did it! Ik ging naar Italie om daar de bruiloft van mijn zus en zwager te vieren. Over de bruiloft zelf ga ik niet zoveel schrijven omdat mijn zus en zwager dit liever niet willen en dat respecteer ik uiteraard. Natuurlijk heb ik buiten de bruiloft om ook veel andere leuke dingen meegemaakt en dit deel ik graag met jullie…
Woensdagavond vertrok ik samen met mijn vriend richting Italie. Na wat opstartproblemen (denk aan paniek etc.) zette mijn vriend plan B in (hield in, gewoon wegrijden richting Duitsland). Na een paar uurtjes rijden waren we ongeveer ter hoogte van Keulen en toen zijn we een hotel gaan zoeken. De eerste de beste hotel die we belden had gelukkig een kamer en de prijs viel ook hartstikke mee. We zaten direct aan de snelweg en dit was voor de volgende dag ook wel heel fijn. In dit hotel heb ik redelijk geslapen en rond een uurtje of 11 in de ochtend gingen we onze reis weer vervolgen. Deze dag ging eigenlijk heel goed, het verkeer zat mee, ik was zeer relaxed en we hadden het gewoon super gezellig met elkaar. Die avond hebben wij in Zwitserland in de plaats Luzern geslapen en we zaten in hetzelfde hotel als mijn ouders. Die nacht heb ik behoorlijk slecht geslapen want de hotelkamer was warm en het bed lag vreselijk hard. De volgende ochtend vertrokken we om 8 uur samen met mijn ouders richting vagliagli. Deze dag begon heel goed en voordat we het wisten zaten we in Italie en het schoot al aardig op. De bedoeling was dat we rond 4 uur s’middags aan zouden komen maar helaas liep dit helemaal anders. Ter hoogte van Bologna stond een ontzettend lange file want er was een vrachtwagen met olie gekanteld, lekker dan. In totaal hebben we vier uur lang stilgestaan en dit was echt geen pretje. Mijn vriend en ik hebben een vrij oude auto zonder airco, overigens wel met arko (alle ramen kunnen open) maar het was toch warm. Op een gegeven moment heb ik even met mijn moeder geruild en kon ik even wat afkoelen in de auto van mijn ouders. Helaas kwamen we die dag, net als alle andere gasten veel te laat aan en dit was voor het bruidspaar natuurlijk ook heel vervelend want hierdoor liep de hele planning in de soep. Na nog wat te hebben gegeten zijn we richting ons bed gegaan want we waren behoorlijk moe en de volgende dag was natuurlijk de bruiloft en dan wil je wel gewoon fris en fruitig naast je bed staan. We verbleven trouwens in een prachtig hotel wat me deed denken aan een oud landhuis. De kamers waren ook allemaal heel stijlvol en luxe ingericht. De volgende ochtend was ik al vroeg wakker en ik ben meteen even naar mijn zus gelopen om te kijken hoe het maar zenuwen ging. Daarna ben ik me gaan klaar maken en daarna heb ik samen met mijn andere zus de bruid geholpen met het aantrekken van de jurk. De jurk was en is trouwens prachtig, echt een droomjurk! Later in de ochtend zijn we met z’n allen naar Siena met een bus gebracht en daar zijn ze ook getrouwd op een prachtige locatie. De rest van de middag en een stukje van de avond konden we vrij besteden en mijn vriend en ik hebben toen even heerlijk in een tuin gezeten rondom het hotel. Natuurlijk kon ik het ook niet laten om eventjes het world wide web te bezoeken. Die avond hebben we echt heerlijk gegeten en feestgevierd en het was zo ontzettend gezellig, ik heb echt heel erg genoten. Rond een uurtje of twaalf zijn we op bed gegaan want zo’n dag is toch wel heel erg vermoeiend. Zondag hadden we de hele dag voor onszelf en mijn vriend en ik hadden wel zin om een beetje de omgeving te gaan bekijken. Toscane is echt prachtig en ook hier heb ik erg van genoten. Later op de middag hebben we ook met z’n allen nog een wijnproeverij gedaan en dit was erg lekker en ook heel leerzaam, ik weet nu ineens veel meer over wijn. s’Avonds hebben we met z’n allen weer heerlijk gegeten en zo hebben we eigenlijk een heel mooie weekend afgesloten die ik nooit meer ga vergeten. Maandag zijn mijn vriend en ik weer richting Nederland vertrokken en we hebben op deze dag zo’n 1100 kilometers gemaakt zodat we op dinsdag nog maar een klein stukje moesten reizen. Uiteindelijk duurde deze laatste dag toch nog best wel lang, omdat je er dan bijna bent wil je ook gewoon thuis zijn. Natuurlijk hebben we dinsdag ook weer Puck opgehaald en die was wel erg blij om ons weer te zien. Ze vertelden dat hij het naar z’n zin heeft gehad maar ik geloof dat niet helemaal want hij was erg bang. Gelukkig is Puck nu weer heerlijk thuis en de volgende keer gaat hij gewoon mee op vakantie.
Mijn tripje naar Italie heeft me ontzettend goed gedaan en ik ben eigenlijk ook heel verbaasd over mezelf. Het heeft me ineens veel sterker gemaakt en ik heb nu echt het gevoel dat ik eindelijk aan het beter worden ben. Ik ben heel blij dat ik bij de bruiloft van mijn zus en zwager heb kunnen zijn, ik had het echt niet willen missen. Ik heb echt genoten van de bruiloft, alle lieve mensen om me heen, van Italie, het eten, eigenlijk gewoon van alles. Zus en zwager, nogmaals heel erg bedankt voor dit onvergetelijke weekend! En ook wil ik jullie mijn bezoekers, nog even heel erg bedanken want ook jullie hebben heel erg meegeleefd en dat vind ik echt ontzettend lief!
En tenslotte nog wat leuke foto’s…
(Onderweg achter mijn ouders op de Italiaanse snelweg)
(Lekker chillen aan het zwembad)
(Mooie Toscaanse landschap)
(Op een grote plein in Siena)
(Even poseren langs het zwembad)
(Lekker pootje baden, het water was behoorlijk koud dus ik heb niet gezwommen)
(Even op internet kijken of alles nog goed ging met mijn blog en gelukkig ging het allemaal goed. Vanaf deze plek zou ik altijd wel willen werken)
(Tenslotte nog een lieve en leuke foto van mijn hondje Puck in zijn matrozen pak ;D)
natasja
17 juni 2011 at 09:59 (12 jaar ago)mooie fotas erg knap van jou dit
Evelien
17 juni 2011 at 10:10 (12 jaar ago)Wauw dat klinkt echt geweldigg
Je mag trots zijn op jezelf meid!
Ook leuk om te lezen dat je vriend je zo goed steunt 🙂
Mooie foto’s, it all looks amaaazing
Carolien
17 juni 2011 at 11:02 (12 jaar ago)Ik vind het erg knap van je! Wie weet lukt de AH 50 meter verder op straks ook.
Het eerste wat ik dacht was: ah ik zou willen dat ik om de hoek zou wonen, dan zou ik je komen helpen. Het lijkt me zo naar om niet de straat op te kunnen.
Gelukkig voor jou is er het world wide web 🙂
Ik was erg benieuwd naar je zus haha. Maar begrijpelijk dat ze niet op internet wil
voor de rest goed verslag en mooie foto’s!
Lise
17 juni 2011 at 11:04 (12 jaar ago)Fijn dat je het zo leuk hebt gehad. Leuke foto’s ook!
Anna
17 juni 2011 at 11:36 (12 jaar ago)wat een leuk foto’s en wat een geweldige foto van puck! goed om te horen dat je het leuk hebt gehad en dat je vriend je zo steunt!
Desirée
17 juni 2011 at 12:38 (12 jaar ago)Heel erg knap meis, hier mag je zeker enorm trots op zijn. Leuk verslag!
Carola
17 juni 2011 at 12:43 (12 jaar ago)Fijn dat alles goed is gegaan, en je bij deze bijzondere dag aanwezig kon zijn.
Lijkt me een prachtige locatie om te trouwen!
Leontine
17 juni 2011 at 12:51 (12 jaar ago)Nou Sanne, je mag zeker trots zijn op jezelf hoor, je hebt t toch maar mooi gedaan! Leuk verslag!
Lotte
17 juni 2011 at 13:35 (12 jaar ago)Waau, leuk artike en supermooie foto’s (;
.. Heb het artikel helemaal gelezen,
en heb hardop moeten lachen met de laatste foto ‘ hahaa (;
♥ Je bent de beste! x
janne
17 juni 2011 at 13:56 (12 jaar ago)het klinkt echt suuper leuk!
karin
17 juni 2011 at 14:01 (12 jaar ago)Je mag zeker trots op jezelf zijn. Fijn dat je het zo leuk hebt gehad en hoop voor je dat dit het begin van het einde van je straatvrees is.
irene
17 juni 2011 at 14:17 (12 jaar ago)Misschien is het een beetje te privé ofzo,
maar wat houd straatvrees in???
verder een superleuk artikel, en het klinkt alsof je het heel erg naar je zin hebt gehad!
Sanne van Huis
17 juni 2011 at 16:42 (12 jaar ago)Straatvrees houdt eigenlijk in dat je niet meer naar buiten durft. Dit komt bij mij doordat ik heel veel paniekaanvallen kreeg buiten en daardoor ging ik plaatsen vermijden totdat ik nergens meer kwam 🙁 maar inmiddels gaat het wel stukken beter en ik heb al heel wat dingetjes ondernomen die ik normaal gesproken niet meer deed..:D
Aagje
17 juni 2011 at 14:33 (12 jaar ago)Wat goed van je!! Als Italie je lukt, lukt de rest op zijn tijd ook meid!! En is je vlecht nog gelukt op de grote dag??
Kelly
17 juni 2011 at 14:40 (12 jaar ago)Wat een leuk verslag over je vakantie. Krijg er ook zin in!!
Myrthe V
17 juni 2011 at 15:39 (12 jaar ago)Wauw wat leuk! Ik ben zelf ook in Toscane geweest, een maand geleden nog, en ik vond het helemaal geweldig!
Madelief
17 juni 2011 at 16:40 (12 jaar ago)Super! Echt heel fijn voor je dat deze reis je zo goed heeft gedaan, ik weet zeker dat je weer helemaal ‘beter’ wordt. Vorig jaar zijn mijn neef en (aangetrouwde) nicht ook getrouwd in Siena, op het mooie grote plein. Het was een geweldige dag maar helaas regende het de hele dag (eigenlijk de hele vakantie) wat natuurlijk erg jammer was. Ondanks dat was het van vroeg tot laat een feestje. Het was natuurlijk ook super leuk dat we met z’n allen in ‘huisjes’ sliepen (heb echt geen idee hoe ik het anders moet noemen, maar het was in iedergeval met een hele mooie tuin, een groot gebouw en nog wat kleine appartementjes volgens mij. het was eigenlijk best hetzelfde als deze bruiloft, we werden ook met bussen naar sienna gebracht etc. etc.)
Nou ja, iig suuuper! xx
Sanne van Huis
17 juni 2011 at 16:59 (12 jaar ago)Grappig dat het zo hetzelfde was hihi 🙂 qua weer hebben wij het wel beter getroffen terwijl ze wel regen hadden voorspeld dus daar hadden we heel veel mazzel mee!
fre
17 juni 2011 at 16:41 (12 jaar ago)Echt knap ja! Ik hoop dat dit vordering heeft!
ik krijg nu ook zin in vakantie!
Fleur ♥
17 juni 2011 at 19:15 (12 jaar ago)Wat goed dat het zo goed ging! Heel leuk verslag, en wat een leuk tuniekje, die bij het zwembad!
Noortje
17 juni 2011 at 21:32 (12 jaar ago)Wat een mooie foto’s, en wat fijn dat je het zo leuk hebt gehad! 🙂
Misschien word ik nu ietwat persoonlijk, maar ik vraag me eigenlijk wel af hoe die straatvrees en paniekaanvallen zich ontwikkeld hebben? Heb je altijd al zoiets gehad, of is het ineens van de 1 op de andere dag ontstaan? Ik herken mezelf soms namelijk wel war in de dingen die jij verteld, dus ja vandaar mijn interesse.
Sanne van Huis
17 juni 2011 at 21:41 (12 jaar ago)Geeft niet hoor, ik ben er juist heel open in omdat ik me er totaal niet voor schaam en misschien kan ik zo ook andere mensen helpen. Waardoor het echt komt weet ik nog niet maar ik hoop daar nog wel achter te komen, maar eerst proberen helemaal beter te worden want dat vind net iets belangrijker. Misschien heeft het wel een beetje met mijn genen te maken want mijn moeder heeft het ook gehad alleen wel ietsjes minder erg. Ik ben zelf een behoorlijk controlefreak en daar heeft het ook zeker mee te maken. Verder ben ik ook een behoorlijke tijd een echte hypochonder(iemand die bang is om ziektes te krijgen) geweest en ook dat hielp niet echt mee. Dit kwam ook o.a. door mijn studie verpleegkunde want ineens wist ik heel veel van het menselijk lichaam en alles wat mis kan gaan. Gelukkig ben ik nu daar niet meer zo mee bezig omdat je zoiets als een ziekte toch niet zelf tegen kan houden en volgens mij ben ik lichamelijk ook hartstikke gezond, dus geen reden om me zorgen te maken. Wel is het plotseling heel erg geworden na een nogal vervelend onderzoek in het ziekenhuis. Daardoor ging ik steeds paniekaanvallen krijgen zodra ik in de stress schoot. Hierdoor kreeg ik steeds minder vertrouwen en ging ik plekken vermijden, vooral de plekken waar ik wel eens een paniekaanval had gehad. Uiteindelijk heb ik ongeveer 1 jaar bijna non stop in huis gezeten en durfde ik niets meer. Nu na Italie gaat het echt beter en besef ik ineens hoeveel ik eigenlijk kan en durf! Heel verhaal maar ik hoop dat je er wat aan hebt 🙂
Alyssa
17 juni 2011 at 21:45 (12 jaar ago)Wat een leuke foto’s! Omgeving ziet er prachtig uit. Italie is echt favoriet land. Die foto van je hondje is echt schattig…dat pakje hihi!
Linda
17 juni 2011 at 23:06 (12 jaar ago)Je mag zeker trots op jezelf zijn. Ik weet hoe moeilijk het is om de knoop door te hakken om toch iets te gaan doen. Ik vind het enorm knap van je dat je zover bent gereisd!
Gelukkig is alles goed gegaan en heb je het naar je zin gehad. De foto’s zien er erg mooi uit.
Liefs,
DalaLuz
17 juni 2011 at 23:45 (12 jaar ago)Wat een uberschattige Puck foto 🙂
Wat fijn dat het allemaal zo goed gegaan is en dat je er ook van hebt kunnen genieten! Mag je inderdaad heel trots op zijn!
Lisa
18 juni 2011 at 01:27 (12 jaar ago)Wat knap van dat je zo een hele autoreis hebt overwonnen! Ga zo door ^^ Wat een leuke foto’s! 🙂 Blij dat je het naar je zin had en ben wel erg benieuwd geworden naar die trouwjurk nu, maar snap wel dat je zus dat liever niet heeft, hehe 😉
Yvonne
18 juni 2011 at 11:31 (12 jaar ago)Je mag inderdaad trots op jezelf zijn meid! 😉
Annelies
18 juni 2011 at 13:49 (12 jaar ago)Leuk verhaal!
Heel knap van je dat je dit zomaar even hebt gedaan, en wat een lieve vriend heb je;)
Mooie foto’s ook, en Puck is echt zo schattig <3
Christine
19 juni 2011 at 22:14 (12 jaar ago)Goed van je hoor, je kijkt ook zo vrolijk en relaxed op de foto’s!
Leuke zonnebril heb je trouwens 🙂
Amber
20 juni 2011 at 17:38 (12 jaar ago)Ik vind het knap dat je het gedaan hebt überhaupt, ik ben er dan vanaf in zoverre ‘ik kom waar ik altijd kom, bij de supermarkt e.d.’ maar het idee verder van huis te moeten, al is het maar de stad in, waarbij ik niet binnen een paar minuten weer thuis ben dat vind ik nog echt vreselijk!
Lian
22 juni 2011 at 11:06 (12 jaar ago)Heel goed van je, you go girl :D!
mies
10 september 2011 at 17:19 (12 jaar ago)Superknap van je. Ik heb zelf ook al 1,5 jaar last van paniekaanvallen waardoor heel veel reisjes bij mij in het water vallen. Mijn vriend probeerd inderdaad ook altijd gewoon te gaan en het een beetje luchtig te houden, zodat ik niet nog meer in paniek raak. Het feit dat je “onafhankelijk” van vervoer bent, omdat je met je eigen auto gaat, en dat je met familie bent, heeft er misschien ook wel aan bijgedragen dat het allemaal goed is gegaan.
Hopelijk komen we er allemaal ooit een keer vanaf, want het maakt het leven niet makkelijker.. succes:)
Lisette
25 mei 2012 at 19:51 (11 jaar ago)AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!
Puck is zo”n schatje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
xx